تحلیل هندسی و جنبشی نیمة باختری گسل میامی

گسل‌ میامی از گسل‌های اصلی شمال خاوری ایران است که در تکوین  حوضه‌های رسوبی و ریخت‌شناسی منطقه تأثیر مهمی داشته و پدیده‌های ریخت‌زمین‌ساختی گوناگونی به وجود آورده است. وجود این گسل در منطقه‌، موجب پیدایش ساخت‌های گوناگون  شده  و منطقه را از دیدگاه مطالعات زمین‌شناسی ساختاری، رفتار گسل‌ها و پایانه‌های آن، برهم‌کنش گسل‌ها و ارتباط میان چین‌خوردگی و گسلش به محدوده قابل توجهی تبدیل کرده است. برداشت‌های انجام گرفته در بخش باختری گسل میامی، راستای گسل‌ها را به طور کلی NE و با شیب بیش از 50 درجه و خط خش با میل کم نشان می‌دهد. راستای چین‌ها در این محدوده از روند کلی گسل‌ها پیروی می‌کنند. محور اصلی بیشینه محاسبه شده بر روی گسل ارمیان روند NE و در گسل میامی و گسل قدس روند SE دارد و افقی ‌است. همچنین گسل میامی در بخش باختری‌، با گسل چاه سید‌آباد پهنه برشی را ایجاد می‌کند که شکستگی‌های نوع X و   RَR, در آن قابل تشخیص است.